توضیحاتی درباره ی بسته بندی پلاستیکی

 

 

 

 

 

 

 

 

مواد پتروشیمی

 

 

 

توسعه ی صنعت پلاستیک به سال ۱۸۶۳ برمی گردد وقتی که جراح آفریقایی گزارش داد می توان با استفاده از مواد اولیه ی کائوچو دسته ی خوبی برای چاقو ساخت و بعد از آن شرکت Gutta Percha شکل گرفت که جوهردان و توپ بیلیارد را تهیه می کرد. در دسامبر ۱۹۳۵ شیمیدان های انگلستان طی واکنشی تحت فشار زیاد و با تغییر دادن میزان، به ماده ی جدیدی به نام اتیلن دست یافتند که خواص عایق حرارتی خوبی داشت و بدین گونه بود که با اختراع پلی اتیلن پیشرفته غیر منتظره ای در انگلستان رخ داد. امروزه کاربرد آن از نظر میزان مصرف در درجه اول اهمیت قرار دارد..

 

 

 

پلی اتیلن

 

 

 

به دو دسته تقسیم می شود:

 

 

 

 

 

 

 

الف) LDPE (پلی اتیلن با دانسیته ی کم)

 

 

 

 

 

 

 

ب) HDPE (پلی اتیلن با دانسیته ی زیاد)

 

 

 

 

 

 

 

این دو پلیمر از نظر فرمول شیمیایی یکسان ولی از نظر ویژگیهای کاربردی کاملا متفاوتند.

 

 

 

 

 

 

 

 LDPE : به صورت فیلمهای نازک و انعطاف پذیر در تماس مستقیم با محصول استفاده میشود (برای بسته بندی های چند لایه به عنوان لایه ی درونی و به دلیل دو ویژگی کاربرد وسیعی در صنعت بسته بندی پیدا کرده است: خنثی بودن یعنی عدم واکنش با محصول و داشتن قابلیت دوخت حرارتی، کاربرد مشخص LDPE برای بسته بندی های تترایک (Tettra Pack)، شیر استیریل و آبمیوه، پیور پک برای بسته بندی شیر پاستوریزه و ماست، تری پک برای بسته بندی های کیسه ای، سه لایه ی شیر پاستوریزه و پنج لایه ی شیر استیریل است.

 

 

 

 

 

 

 

HDPE : پلیمری سخت که از استحکام و ویژگی ممانعت کنندگی در برابر نور و عدم شفافیت آن برای انواع بطری شیر استفاده می شود.

 

 

 

مطالب پیشنهادی:

 

ظروف یکبار مصرف لوکس کریستالی

 

نایلکس و نایلون چیست؟ تفاوت نایلون و نایلکس چیست؟

 

 

 

پلی پروپلین

 

 

 

الف) Plan p.p ساده که برای تولید انواع درب پلاستیکی استفاده میشود و در بعضی موارد برای تولید بطریها نیز کاربرد پیدا می کند.

 

 

 

 

 

 

 

Borieht p.p : خطی شده، این ماده حین فرآیند تولید تحت نیروی کششی در دو جهت عمود بر هم قرار داده شده و در نتیجه فیلم نازک شفاف با ویژگی ممانعت کنندگی مناسب تر تولید می کند. این ماده برای بسته بندی انواع چیپس، ماکارونی، پفک، بادام زمینی و مجموعا Snack foods مناسب است.

 

 

 

 

 

 

 

 Pearlized Boright : این فیلم نازک، انعطاف پذیر و به رنگ سفید صدفی بوده و جایگزین مناسبی برای کاغذ در بسته بندی ویفر و پودر سوپ محسوب می شود. این ماده تا حدودی پوشاننده لکه ی چربی بوده و از این نظر کاربرد زیادی در بسته بندی چنین محصولاتی را دارا است.

 

 

 

 

 

 

 

پلی استر PET Polyethylene terephthalate

 

 

 

در بسته بندی نوشابه و روغن مایع به شکل بطری قابل استفاده است. از این ماده ی پلیمری به صورت فیلم نازک و مستحکم برای بسته بندی آبمیوه جات مانند محصولات گلدیس و ساندیس استفاده می شود

 

 

 

پلی استایرن Poly styrene

 

 

 

به صورت شفاف و شکننده بوده و برای تولید ظروف یکبار مصرف با سینی کاربرد دارد. نوع خاصی از آن که در تولیدش از پلاستیکی به نام HIPS استفاده می شود، ضربه پذیر و مقاوم بوده، برای تولید ظروف ماست و مربای یک نفره استفاده می شود.

 

 

 

نایلون (پلی آمید)

 

 

 

در فرآورده های گوشتی نظیر سوسیس و کالباس کاربرد وسیعی داشته و همراه با پلی اتیلن در بسته بندی های تحت خلاء گوشت تازه و پنیر استفاده ی زیادی دارد.

 

 

 

 

 

 

 

وینیل کلراید (PVDC(Poly vinily denecholoricle

 

 

 

این مادهی پلیمری از نظر ویژگی ممانعت کنندگی در مقابل نفوذ گازها و رطوبت بهترین نوع ماده ی پلیمری است. همچنین انعطاف پذیری آن بسیار خوب بوده و برای بسته بندی فرآورده های گوشتی و گوشت تازه که تحت خلاء فیلم پلیمری کاملا به سطح محصول می چسبد ایده آل است. پلیمرها موادی خنثی هستند که روی مواد غذایی اثری ندارند ولی هنگام شکل دهی باید با مواد شیمیایی دیگری به نام افزودنی ها مخلوط شوند.

 

 

 

 

 

 

 

منبع:https://www.chapkhone.info